Ανάπτυξη σιταριού και ακραίες τιμές θερμοκρασίας αέρα.

Η καλλιέργεια του σιταριού επηρεάζεται σπάνια από το παγετό όταν ο σπόρος είναι τουλάχιστον 2-3 εκ. κάτω από την επιφάνεια του εδάφους, αργότερα τα φυτά έχουν αντοχή στις χαμηλές θερμοκρασίες ως -20^Ο C, ή κάτω από χιόνι ως -40^ο C.

Ο επηρεασμός που μπορεί να δεχθεί η καλλιέργεια του σιταριού είναι η καθυστέρηση στη βλάστηση του σπόρου ή της ανάπτυξης του στελέχους την άνοιξη.

Αντίθετα, Οι υψηλές θερμοκρασίες του αέρα σε βαθμό καύσωνα κατά την περίοδο της άνοιξης, προκαλούν ατελή γονιμοποίηση των ανθέων και αργότερα ατελές γέμισμα του σπόρου με αποτέλεσμα μείωση της παραγωγής.

Πώς επιδρά η  θερμοκρασία εδάφους στην καλλιέργεια του σιταριού.

Στη καλλιέργεια του σιταριού, η θερμοκρασία εδάφους  με ελάχιστη 3-4^ο C, επηρεάζει την βλάστηση του σπόρου. Χαμηλότερες θερμοκρασίες καθυστερούν  την βλάστηση και αυξάνουν το κίνδυνο προσβολής από έντομα εδάφους. Η άριστη θερμοκρασία εδάφους για βλάστηση του σπόρου είναι 20-22^ο C.

Γιατί είναι σημαντική η ατμοσφαιρική υγρασία στην ανάπτυξη του σιταριού.

Η καλλιέργεια του σιταριού επηρεάζεται από τη ξηρασία ουσιαστικά.

Υγρασία αέρα <30% κατά το φύτρωμα του σπόρου και ιδιαίτερα σε συνδυασμό με χαμηλές θερμοκρασίες, μπορεί να προκαλέσει νανισμό των φυταρίων και καταστροφή της καλλιέργειας.

Επίσης, σημαντική περίοδος είναι η γονιμοποίηση του φυτού, όπου σε περιπτώσεις έλλειψης ικανοποιητικής υγρασίας του αέρα γίνεται ατελής η διεργασία αυτή και επιφέρει μείωση της παραγωγής.

Επιθυμητή είναι η ξηρασία τη περίοδο της συγκομιδής ώστε ο σπόρος να είναι απαλλαγμένος από υγρασία και να αποθηκευτεί υγιής.

Αντίθετα, Υψηλές υγρασίες, σε ποσοστό >70%, επηρεάζουν την παραγωγή του σιταριού κατά την περίοδο της άνοιξης και λίγο πριν την ωρίμανση του σπόρου.  Στην περίπτωση αυτή, έχουμε την κδήλωση μυκητολογικών ασθενειών που καταστρέφουν το παραγόμενο σπόρο και μειώνουν τη παραγωγή.

Η εδαφική υγρασία στην καλλιέργεια του σιταριού.

Η υγρασία του εδάφους, κατά την καλλιέργεια του σιταριού παίζει πολύ σημαντικό ρόλο.  Η καλλιέργεια του σιταριού ως μη αρδευόμενη συνήθως, δεν υποφέρει από υπερεπάρκεια εδαφικού νερού  διότι οι μεγάλες ανάγκες της βρίσκονται στην άνοιξη οπότε υπάρχουν λιγότερες βροχές.

Σε περιπτώσεις που το χειμώνα υπάρχει υπερβολικό εδαφικό νερό η καλλιέργεια υποφέρει από έλλειψη αέρα στο ριζικό σύστημα και δεν αναπτύσσεται ενώ σε μεγάλες περιόδους κορεσμού ο σπόρος προσβάλλεται από μυκητολογικές ασθένειες και σαπίζει με αποτέλεσμα επίδραση στην παραγωγή.

Στην αντίθετη περίπτωση της έλλειψης εδαφικής υγρασίας/ εδαφικού νερού (εδαφικής Υγρασία  > 25cb) η καλλιέργεια του σιταριού επηρεάζεται σε διάφορα στάδια ανάπτυξης.  Για παράδειγμα, στο στάδιο δημιουργίας των αδελφιών, δηλαδή περισσοτέρων στελεχών ανά ρίζα, στο στάδιο της παραγωγής ζωτικών γυρεόκοκκων και φυσικά στην επικονίαση .

Σε όλα τα παραπάνω στάδια ανάπτυξης της καλλιέργειας, μπορεί να υπάρξει μείωση της ποσότητας του παραγομένου προϊόντος.

Πώς επηρεάζουν οι ισχυροί άνεμοι την καλλιέργεια του σιταριού.

Το σιτάρι γενικά δεν επηρεάζεται από τους ισχυρούς ανέμους κατά τη διάρκεια της καλλιεργητικής περιόδου.

Η πιο επικίνδυνη περίοδος είναι το καλάμωμα πριν συγκομιδή όπου εκεί σε συνδυασμό με βροχή ή χαλάζι έχουμε πλάγιασμα του στελέχους και υποβάθμιση ως και καταστροφή της παραγωγής.