Το καρπούζι προέρχεται από την Αφρική. Είναι συνεπώς ένα φυτό εξαιρετικά ευαίσθητο σε χαμηλές θερμοκρασίες και παγετό. Ο κύριος περιοριστικός παράγοντας κατά την καλλιέργεια του καρπουζιού είναι πάντα το κλίμα.

Καλλιέργεια και εδαφοκλιματικές συνθήκες καρπουζιού

Υπάρχουν 3 μέθοδοι για την καλλιέργεια καρπουζιών: Καλλιέργεια από σπόρους, καλλιέργεια από μη εμβολιασμένα φυτά και καλλιέργεια από εμβολιασμένα φυτά.

Η πιο εκτεταμένη μέθοδος καλλιέργειας είναι με εμβολιασμένα φυτά. Ο εμβολιασμός είναι μια τεχνική με την οποία συνδυάζουμε μέρη από δύο διαφορετικά φυτά. Το ανώτερο τμήμα του πρώτου φυτού ονομάζεται εμβόλιο και είναι το παραγωγικό μέρος, δηλαδή η ποικιλία ή το υβρίδιο το οποίο αναπτύσσεται στο ριζικό σύστημα του δεύτερου φυτού, το οποίο ονομάζεται υποκείμενο. Η τεχνική αυτή εξυπηρετεί την ταχύτητα ανάπτυξης του τελικού φυτού, την παραγωγή και γενικά συνδυάζει τα πλεονεκτήματα των δύο επιμέρους φυτών.

Εδαφικές και κλιματικές απαιτήσεις

Τα καρπούζια ευδοκιμούν καλύτερα σε πλούσια, ελαφρώς αμμώδη εδάφη με επίπεδα pH από 5,8 έως 6,6. Δεν αγαπούν τα υγρά εδάφη.

Η βασική προετοιμασία του εδάφους πριν την μεταφύτευση των φυταρίων καρπουζιού αρχίζει πολύ νωρίς με ένα βαθύ όργωμα. Το όργωμα βελτιώνει τον αερισμό του εδάφους και την αποστράγγιση. Επίσης πριν τη φύτευση γίνεται η βασική λίπανση σύμφωνα με ανάλυση δειγμάτων εδάφους. Μετά τη φύτευση, εφαρμόζεται απολύμανσης εδάφους μέσω του συστήματος άρδευσης. Οι αποστάσεις φύτευσης εξαρτώνται από την ποικιλία- το υβρίδιο του καρπουζιού. Αν παράγονται μεγάλου μεγέθους καρποί ( ως 14 κιλά –βαρέλες) τότε φυτεύονται 250 φυτά το στρέμμα, αν όμως χρησιμοποιούνται μικρόκαρπες ποικιλίες ή υβρίδια τότε φυτεύονται περίπου 1000 φυτά ανά στρέμμα.

Πολύ σημαντική είναι η γραμμική εδαφοκάλυψη από μαύρο πολυαιθυλένιο, προκειμένου να διατηρηθεί η θερμοκρασία περιοχή των ριζών στα επίπεδα (> 18 ° C) και να αποφευχθεί η ανάπτυξη ζιζανίων. Η φύτευση γίνεται με άνοιγμα τρυπών στις καθορισμένες αποστάσεις.

Αμέσως μετά τη φύτευση δημιουργούν σήραγγες κάλυψης των νεαρών φυτών ύψους περίπου 50 εκ. έτσι ώστε να δημιουργείται το επιθυμητό μικροκλίμα προστατεύοντας έτσι τα νεαρά φυτά από επιβλαβείς παράγοντες.

Περίπου 45 ημέρες αργότερα (ανάλογα με τις καιρικές συνθήκες) αρχίζουν σταδιακά να σκίζουν το λευκό πλαστικό κάλυμμα, έως ότου αποκαλύψουν πλήρως τα φυτά. Λίγες μέρες αργότερα, το απομακρύνουν εντελώς από το χωράφι. Αυτή η βαθμιαία και σταδιακή διάτρηση του πλαστικού είναι πολύ σημαντική, γιατί σε αντίθετη περίπτωση, οποιαδήποτε αιφνίδια απομάκρυνση του πλαστικού θα είχε ως αποτέλεσμα το στρεσάρισμα των φυτών.

Καλλιέργεια και άρδευση καρπουζιού

Οι συνολικές ανάγκες του καρπουζιού σε νερό την περίοδο ανάπτυξής του κυμαίνονται από 400 έως 600mm.

Καλλιεργητικές περιποιήσεις καρπουζιού

Η καρπόδεση του καρπουζιού βασίζεται στη δράση των μελισσών και άλλων ωφέλιμων εντόμων αλλά γίνεται και τεχνητή γονιμοποίηση όταν δεν επαρκεί η φυσική!

Η διάρκεια της καλλιέργειας είναι περίπου 90 ημέρες, ανάλογα με το χρόνο φύτευσης και την ποικιλία ή το υβρίδιο καρπουζιού. Τη περίοδο της καλλιέργειας γίνεται αραίωση των καρπών, με σκοπό να απομακρυνθούν οι καρποί με χαμηλή εμπορική αξία ( μικροί-κακοσχηματισμένοι)

Συγκομιδή καρπουζιού

Η συγκομιδή γίνεται με τα χέρια και οι αποδόσεις φτάνουν  από 5 ως 8 τόνους ανά στρέμμα. Τα καρπούζια στη συνέχεια μεταφέρονται αποθήκες με θερμοκρασία κοντά στους 10 °C .

Εχθροί και ασθένειες καρπουζιού

Όσον αφορά τους εχθρούς και τις ασθένειες πρώτη ενέργεια είναι η αμειψισπορά. Επίσης, η αγορά μόνο πιστοποιημένων σπόρων και σπορόφυτων απαλλαγμένων από ασθένειες αποτελεί θεμέλιο για την υγιή καλλιέργεια.

Οι σημαντικότεροι εχθροί του καρπουζιού είναι, ο Θρίπας, οι Αφίδες, ο Τετράνυχος και τα Ακάρεα.Οι κύριες ασθένειες του καρπουζιού είναι η Ανθράκωση, ο Περονόσπορος και το Ωίδιο.

Όλες οι προσβολές θα πρέπει να ελέγχονται από τους τοπικούς γεωπόνους και να γίνονται εφαρμογές σύμφωνα με τις οδηγίες τους και τα εγκεκριμένα σκευάσματα φυτοπροστασίας.