Η πατάτα κατάγεται από τα οροπέδια των Άνδεων της κεντρικής και νότιας Αµερικής .
Η πατάτα (Solanum tuberosum L.) ανήκει στην οικογένεια Solanaceae (η οποία περιλαμβάνει τα κυριότερα καλλιεργούμενα κηπευτικά είδη τομάτα, μελιτζάνα, πιπεριά κ.λπ.). Το φυτό πολλαπλασιάζεται αγενώς µε τεμάχια κονδύλων.
Κλιματικές συνθήκες και η επίδραση τους στην ανάπτυξη της πατάτας.
Η πατάτα προσαρμόζεται εύκολα σε διάφορα κλιματικά περιβάλλοντα. Η μέγιστη παραγωγή (ποσοτική και ποιοτική) επιτυγχάνεται σε δροσερό περιβάλλον µε θερμοκρασίες 15-22oC (άριστη 17oC), µε νεφοσκεπή ουρανό και σταθερή χορήγηση νερού.
Σε θερμοκρασίες άνω των 29oC δεν σχηματίζονται κόνδυλοι ή οι κόνδυλοι που έχουν ήδη σχηματιστεί δεν αυξάνονται κατ’ όγκο, λόγω αυξημένης αναπνοής των φυτών, η οποία καταναλώνει όλους τους παραγόμενους υδατάνθρακες.
Επίσης για την παραγωγή κονδύλων είναι απαραίτητη η ύπαρξη αρκετής εδαφικής υγρασίας. Είναι φυτό μακράς φωτο-περιόδου και απαιτεί πάνω από 14 ώρες φώς, για να ανθίσει και να ωριμάσει τους κονδύλους. Οι μεγαλύτερες αποδόσεις επιτυγχάνονται όταν το μήκος της ημέρας ( φωτο-περίοδος) δεν ξεπερνά τις 12 ώρες.
Οι κλιματολογικές συνθήκες όπως ξηρασία, υψηλή υγρασία, έντονες βροχοπτώσεις, αλλά και οι συνθήκες αποθήκευσης κ.α. πολλές φορές προκαλούν προβλήματα στην ποιότητα της παραγωγής.
Εδαφικές απαιτήσεις ανάπτυξης της πατατοκαλλιέργειας.
Η πατάτα ευδοκιμεί σε εδάφη ελαφρά, καλά αεριζόμενα και καλά κατεργασμένα, µε πλούσια οργανική ουσία και pΗ=4,8-6,5 αλλά επίσης και γόνιµα εδάφη µε καλή στράγγιση. Τα αμμώδη ή αμμο-πηλώδη εδάφη, θεωρούνται τα καταλληλότερα.
Σε συνεκτικά εδάφη η παραγωγή είναι κατώτερης ποιότητας, με κακοσχηματισμένους ή και μικρούς κονδύλους.
Η πατάτα είναι αρκετά απαιτητικό φυτό σε θρεπτικά στοιχεία, για το λόγο αυτό η επάρκεια λίπανσης και άρδευσης είναι σημαντική για την παραγωγή.
Επίσης επειδή οι συνθήκες ανάπτυξης των φυτών είναι ιδιαίτερα ευνοϊκές για την εμφάνιση ασθενειών συνιστάται η συμμετοχή σε πολυετή προγράμματα αμειψισποράς.
Πολλαπλασιασμός φυτών πατάτας
Το πολλαπλασιαστικό υλικό για την καλλιέργεια της πατάτας πρέπει να είναι πιστοποιημένος πατατόσπορος που είναι εγγυημένος, γιατί έχει ελεγχθεί από τα κέντρα σποροπαραγωγής. Ο σπόρος που χρειάζεται είναι 120-150Kg ανά στρέμμα.
Εχθροί και ασθένειες των φυτών της πατάτας
Οι κύριοι εχθροί της πατάτας είναι: ο Δορυφόρος, η Φθοριμαία, οι Αφίδες, οι Σιδηροσκώληκες, η Σποντόπτερα, οι Αγρότιδες, οι Βρωμούσες, η Λιριόμυζα, οι Χρυσονηματώδεις κα.
Οι κύριες ασθένειες της πατάτας είναι ο Περονόσπορος, η Αλτερνάρια, το Βερτισίλιο, η Σκλερωτίνια, οι Βακτηρίωσεις, οι Ιώσεις κ.α.
Όλες οι προσβολές θα πρέπει να ελέγχονται από τους τοπικούς γεωπόνους και να γίνονται εφαρμογές σύμφωνα με τις οδηγίες τους και τα εγκεκριμένα σκευάσματα φυτοπροστασίας.
