Οι σημερινές καλλιεργούμενες ποικιλίες φράουλας προέρχονται από διασταύρωση μεταξύ δύο παλαιών ποικιλιών, μιας από τη Β. Αμερική και μιας από τη Χιλή.
Ο ρόλος της θερμοκρασίας στην καλλιέργεια της φραουλιάς
Η θερμοκρασία παίζει τον σπουδαιότερο ρόλο στην καλλιέργεια της φράουλας.
Αρχικά θα πρέπει να διακοπεί ο λήθαργος που αναπτύσσεται το φθινόπωρο. Έτσι, το φυτό της φράουλας θα πρέπει να υποβληθεί σε χαμηλές θερμοκρασίες για να βγει από το λήθαργο. Επίσης, η θερμοκρασία παίζει σπουδαίο ρόλο στον σχηματισμό των ανθοφόρων οφθαλμών. Οι γενικές απαιτήσεις της φράουλας σε θερμοκρασία ανάλογα με το στάδιο ανάπτυξης είναι 8-15oC στο στάδιο της βλάστησης και 15-22oC στο στάδιο ανάπτυξης. Η μικρή φωτο-περίοδος συντελεί στην ανάπτυξη μηχανισμού αντοχής από το φυτό στη χαμηλή θερμοκρασία. Την άνοιξη όταν θα έχουν ήδη βλαστήσει τα φυτά, ακόμα και ένα μικρής έντασης παγετός, λίγο κάτω από τους 0oC, μπορεί να είναι καταστρεπτικός.
Εδαφικές συνθήκες ανάπτυξης φραουλιάς
Το έδαφος πρέπει να είναι γόνιμο, πλούσιο σε οργανική ουσία και με καλή στράγγιση. Το ιδανικότερο έδαφος για την φράουλα είναι το ελαφρά πήλο - αμμώδες. Τα όρια του pH που απαιτούνται είναι 4,8 - 8 με άριστη περιοχή 7 - 8.
Η υψηλή περιεκτικότητα του εδάφους σε ασβέστιο δημιουργεί χλωρώσεις στα φύλλα λόγω έλλειψης σιδήρου. Τα αμμώδη εδάφη δίνουν ανώτερης ποιότητας σε γεύση, χρώμα και άρωμα καρπούς. Αντίθετα στα αργιλώδη εδάφη, το φυτό δεν αναπτύσσεται ικανοποιητικά. Ακόμα και στα ελαφρώς βαριά εδάφη, η απόδοση των φυτών είναι μικρή και οι καρποί είναι αρκετά υδαρείς.
Πολλαπλασιασμός φραουλιάς
Η φράουλα είναι φυτό αυτογονιμοποιούμενο. Το άνθος περιέχει πολλούς ύπερους και εάν ένα υψηλό ποσοστό αυτών δεν επικονιαστεί, ο καρπός παρουσιάζει περίεργο σχήμα, ενώ η σοδειά που αποκομίζουμε είναι μικρή. Οι μέλισσες είναι πάρα πολύ καλοί βοηθοί στην επικονίαση. Μία κυψέλη μελισσών θεωρείται αρκετή για έκταση καλλιέργειας 10 στρεμμάτων.
Ο πολλαπλασιασμός του φυτού γίνεται με σπόρο, στόλωνες και με τη βοήθεια της ιστοκαλλιέργειας. Στη πράξη όμως χρησιμοποιείται κυρίως ο χωρισμός του φυτού και μεταφύτευση των στολώνων.
Εχθροί και ασθένειες φραουλιάς
Οι κύριες ασθένειες της φράουλας είναι: ο Βοτρύτης, το Ωΐδιο, η Ριζοκτόνια, η Βερτισιλλίωση, η Φυτοφθόρα, η Φουζαρίωση, η Ανθράκωση και η Φώμοψη.
Οι κυριότεροι εχθροί της φράουλας είναι: οι Αφίδες, τα Σαλιγκάρια, οι Θρίπες, ο Τετράνυχος, οι Βρωμούσες, τα Έντομα εδάφους(Αγρότιδες, Γρυλοτάλπα) και οι Νηματώδεις
Όλες οι προσβολές θα πρέπει να ελέγχονται από τους τοπικούς γεωπόνους και να γίνονται εφαρμογές σύμφωνα με τις οδηγίες τους και τα εγκεκριμένα σκευάσματα φυτοπροστασίας.
